Eerder berichtte hij over zijn verblijf in Parijs. Vanwege het verschijnen van zijn nieuwe roman gaat hij op herhaling met de nu volgende zinnen:
Hij at bij de Japanse chef Dai Shnozuka, die de naam heeft de Franse keuken naar een hoger plan te tillen zonder daar een hogere rekening aan te verbinden. Maar ook omdat restaurant Les Enfants Rouges bepaald geen kinderachtige wijnkaart heeft, al beslaat deze slechts een paar velletjes. Mocht u er verzeild raken; vergeet de bar-a-vin niet.
Het restaurant bevindt zich aan de rand van de Marché des Enfants Rouges, een kleine overdekte markt met mediterrane smulwaren. Daar wandelde hij na afloop van dit culinaire hoogtepunt BiBoViNo binnen. Een wijnwinkel met louter bib-wijnen, de afkorting voor bag-in-box. Overigens zie je deze kartonnen meer liter verpakkingen met schenktuitje ook in Nederland steeds vaker. Veelal betreft het dan supermarkt butgetwijn, die in een drie- of vijfliter-uitvoering goedkoper zijn dan losse flessen.
In het geval van BiBoViNo was er echter sprake van een heuse kwaliteits-propositie. Hij trof er onder andere een Muscadet, een Bourgueil, een Crozes-Hermitage en een Saint-Emilion van goede producenten. Topwijnen en gestoken in een deftig pak. Want ook de vormgeving klopte.
Weliswaar zit er stuk voor stuk een eigen etiket op de doos, maar het totaal van de emballage heeft dezelfde lila kleur. Ook de winkelpui heeft die kleur. Het oogt chique terwijl de prijs toch meevalt. Nu is voordeliger dan losse flessen niet de enige pre, zo predikt BiBoViNo. Minder zwaar tillen en milieuvriendelijkheid vormen bijkomende voordelen. De bib veroorzaakt minder CO2-uitstoot, omdat de verpakkingscomponenten omgevingsvriendelijk te produceren en beter te recyclen zijn. Eenmaal geopend blijft de inhoud tenminste vier weken goed: na ieder glas zuigt de zak in het karton weer vacuüm.
Na wit, rood en rosé is er nu dus ook lila, de aanzet naar een betere kwaliteit. Een doos om van te houden…
